روش های آزاد کردن کودکان از ایفای نقش

چگونه کودکی را که در یک نقش محبوس شده است آزاد کنیم؟

روش های آزاد کردن دانش آموزان از ایفای نقش

1. در پی فرصتی مناسب باشید تا به دانش آموزان تصویر تازه ای از خودشان نشان بدهید.
2. دانش آموزان را در موقعیتی قرار دهید که خود را به گونه ای دیگه ببینند
3. بگذارید دانش آموزان چیزهای مثبتی را که درباره اش میگویید، بشنوند.
4. رفتاری را که دوست دارید از آنان ببینید الگو قرار دهید.
5. کمال و فضیلت گذشته ی دانش آموزان را به آنان یادآوری کنید.

خوشحال بودم که دست کم سعی کرده ام با آنچه میگویم به شاگردانم برچسبی زده نشود.

زیرا در نتیجه ی این تمرین توانستم بی آنکه خود را فریب دهم به گونه ای دیگر درباره ی آنان فکر کنم.

کم کم هر چه بیشتر آنان را در موقعیتی قرار دادم که تصویر مثبتی از خودشان داشته باشند دگرگونی و تغییر رفتار در آنها مشهودتر است.

همکاری اولیا و مربیان در کمک به کودکان

اطلاعات صادقانه درباره ی اینکه بچه در خانه چه کار هایی میکند . علایق او نگرانیهایش و هر چیزی که دانستنش به من کمک کند او را بهتر بشناسم.

دلم میخواهد وقتی مشکلی وجود دارد پدر و مادر هم درباری آن فکر کنند و دست به دست هم بدهند تا بتوانیم برای مشکل فرزندشان بهترین راه حل را پیدا کنیم.

بعد از تبادل نظر درباری جلسه ی آرمانی به این نتیجه رسیدیم که به طور قابل ملاحظه ای دیدگاههای مشابهی داریم.

• آموزگاران و والدین به تفاهم و حق شناسی و آگاهی از وضع یکدیگر احتیاج دارند.
• هر دو احتیاج دارند سعی و تلاش آنان تایید شود.
• احترام هر دو طرف باید حفظ شود.
• لازم است در دو طرف دست به دست هم دهند و یکدیگر را حمایت کنند و در پی بهترینهای وجود یکدیگر باشند تا بتوانند بهترینها را به کودک ارائه کنند.

در جلسه آرمانی چه کارهایی انجام گیرد؟

• موردی مثبت را مطرح کنید.
• توضیح دهید که کودک چه کاری باید انجام دهد.
• اخبار مقتضی را به اطلاع برسانید
• شرح دهید در خانه یا مدرسه چه کارهایی کرده است.
• با کمک یکدیگر برای او برنامه ای ترتیب دهید
• جلسه را با عبارتی مثبت خاتمه دهید تا پدر و مادر بتواند آن را برای کودک بازگو کند.
• در تمام مدت نقشه را پیگیری کنید.