خلاصه کتاب به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن
واژه ی همکاری به معنای با هم کار کردن به سوی هدفی مشترک است.
بعضی از کودکان با مشکلاتی مواجه هستند که ما در زمان رشد خود حتی به ذهنمان نیز خطور نمی کرد.
حقیقت تلخ این است که این کودکان در دنیای امروز نادیده گرفته شده و در معرض فشار بی سابقه ای قرار گرفته اند.
اگر ما بخواهیم به آن کمک کنیم تا مشکلات تحصیلی را با موفقیت پشت سر بگذارند باید در درجه ی اول کمک کنیم کوله بار احساساتی را که با خود به کلاس می آورند زمین بگذارند.
خیلی حرفها می زنیم که باعث می شود بچه ها در مورد خودشان یا ما احساس بدی کنند و در حقیقت وظیفه داریم مساله را به گونه ای مطرح کنیم که حرمت آنان حفظ شود.
شگفت آور است که بچه ها در جواب هر چیزی که در آن کمی بازی و شوخی گنجانده شود چقدر سریع واکنش نشان می دهند.
چند مثال برای ارتباط بهتر با کودکان
بزرگسال : چه کسی مسئول این همه به هم ریختگی کف زمین است؟
به جای اینکه سؤال بالا را مطرح کنید:
- مشکل را تشریح کنید. (می بینیم که کف اتاق پر از رنگ شده است. )
- آگاهی بدهید. ( پاک کردن رنگ قبل از اینکه خشک بشود آسان تر است.)
- راهی پیشنهاد کنید. ( می شود آن را با لکه ای پارچه یا اسفنج خیسی تمیز کرد. )
- با یک کلمه یا حالت آن را ادا کنید. ( رنگ! )
- احساس خود را بروز دهید. ( دوست ندارم کف زمین را پوشیده از زنگ ببینیم. )
- نوشته ای ارائه دهید. ( قابل توجه تمام نقاشان. لطفا قبل از ترک اتاق، کف زمین را به حالت اول خود در آورید.)
- ادا در آورید. (صدا یا لهجه دیگر در آورید.)