آثار تنبیه و پاداش کودکان برای نمره درسی

آثار تنبیه و تشویق در دراز مدت بر روی کودکان

پرسش ها و داستان هایی از پدران و مادران و آموزگاران

ممکن است عجیب به نظر برسد ولی تحقیقات نشان داده است که هم پاداش و هم تنبیه دراز مدت اشتیاق به یادگیری را کاهش می دهد.

کودکان زمانی به بالاترین درجه ی یادگیری می رسد که اهمیت بدهند و بر موضوع درسی خود کاملا مسلط شوند.

کودکی که نمره ی خوب بگیرد مثل این است که از قبل پاداش خود را گرفته است و تنها انتظاری که از پدرو مادر دارد این است که از پیشرفت او راضی باشند.

بچه ای که نمره اش در حد قبولی نیست از قیل تنبیه را تجربه کرده است و اکنون احتیاج دارد پدر و مادر به او قوت قلب بدهند.

به عنوان بزرگسان تصور کنید اگر کسی شما را برای کاری که کرده اید یا حرفی که زده اید مجبور به گوشه نشینی کند تا چه اندازه خشمگین و تحقیر می شوید. شاید مشکل بتوان تصور کرد که کودکی که از دیگران جدایش کرده اند چه می گذرد.

گفته های دکتر در مورد تنبیه کودکان

دکتر ایروین هایمن در کتاب (خواندن، نوشتن و ترکه) می گوید تمام اعمال توبیخی آثار بعدی دراز مدت بر جای می گذارد تحقیقات او نشان می دهد حتی یک تجربه ی خشونت آمیز می تواند باعث بروز فشار های عصبی شود.

ممکن است علاقه ی کودک به انجام تکالیف مدرسه کاهش یابد مشق هایش را ننویسد و رفتار پرخاشگرانه را پیش گیرد، شاید دچار افسردگی و تشویش شده و یا اعتماد خود را نسبت به بزرگسالان از دست بر دهد.

عده ای از کودکان شبها جای خود را خیس می کنند، ناخن می خورند، به لکنت زبان می افتند و یا سردرد یا دل درد ناگهانی به سراغ آنان می آید، عده ای هم کابوس می بینند.

شاید تمام علایم فوق در یک کودک بروز نکند اما هیچ کودکی نباید به هیچ از عوامل ذکر شده دچار شود.

کوکان ما مستحق این هستند که نه فقط بر طبق قانون ملتی، بلکه بر طبق قانونی برتر از سوی کسانی که ادعا می‌ کنند از لحاظ فرهنگی و تربیتی بر آنان مزیت دارند، رفتاری انسانی ببینند و مورد توجه قرار بگیرند.