از همراهی با نوزاد لذت ببرید

 از کودک خود نترسید

بعضی از مردم می گویند نوزاد مصمم است به هر نحوی که شده است تمام توجه والدینش را به خود معطوف کند .او می خواهد والدین را تحت کنترل کامل خود درآورد ام چنین اندیشه ای هرگز صحت ندارد .زیرا نوزاد متولد شده است تا یک انسان منطقی و دوست داشتنی باشد.

اگر او گرسنه است از تغذیه اش هراسی نداشته باشید. زیرا اگر به موقع تغذیه نشود در آینده از خوردن امتناع میکند. از عشق ورزیدن و محبت کردن به نوزاد دریغ نداشته باشید زیرا هر نوزادی همان اندازه که به ویتامین و کالری احتیاج دارد، نیازمند تبسم، محبت و نوازش و صحبت و بازی کردن است.

این عوامل به تدریج نوزاد را به شخصی مبدل خواهد کرد که مردم را دوست داشته و از زندگی خود لذت ببرد. بالعکس فقدان این عوامل او را شخصی بسیار سرد و خشن بار خواهد آورد.
از انجام دادن آرزوها و تقاضا های نوزاد تا آنجا که معقول به نظر می رسد و شما را اسیر طفل نمی سازد نترسید. اگر در اوایل زیاد گریه میکند گرسنگی خستگی یا ناراحتی های دیگر باشد. گاه طفل فقط به بغل کردن تکان دادن و راه بردن نیازمند است.

لوس کردن نوزاد با مهربانی های بی جا عاقلانه نیست و هرگز به طور ناگهانی هم ایجاد نمی‌شود لوس شدن بچه به تدریج به وجود می آید و علت آن وجود مادری است که از به کار بردن حس ابتکار خود واهمه دارد و تسلیم تمایلات فرزندش می شود و در نتیجه مادر ناخواسته او را در این امر تشویق می‌نماید.

از وجود نوزدتان لذت ببرید

نوزاد را به هر شکلی که هست بپذیرید تا به بهترین وجه رشد نماید. همانطور که قیافه نوزاد نسبت به نوزادان دیگر متفاوت است، کیفیت رشد و نمو نوزاد نیز نسبت به نوزاد دیگر فرق خواهد داشت.
بنابراین به فرزند خود به هر شکل و قیافه ای که هست ابراز عشق و محبت کنید و از او لذت ببرید و صفاتی را که شما مایلید داشته باشد ولی ندارد فراموش کنید. این را از روی احساسات به شما نمی گویم بلکه متکی به دلیل مهمی است .زیرا وقتی شما خصوصیات فرزند خود را به هر نحوی که هست(آرام، زشت، کند و غیره) قبول کنید بتدریج در او حس اعتماد به نفس ایجاد خواهد کرد و روحیه ای در او بوجود خواهید آورد که دائم با تمام قوا در انجام پیشرفت امور مربوط به خود کوشش کند . از تمام فرصت‌ها و شانس های زندگی استفاده نموده و مشکلات خود را به تدریج برطرف نماید.

 نوزاد شما شکستنی نیست

برخی مادران جوان می گویند اگر نوزاد را درست بالا و پایین نکنند آسیب میبیند. من توصیه میکنم هرگز به این مسئله فکر نکنید. ملاج او با پرده ضخیمی پوشیده شده است. وقتی وزن نوزاد به ۳ کیلوگرم برسد درجه حرارت بدنش کافیست و در برابر میکروبها قویست. اگر تغذیه و خواب کافی نداشته باشد گریه میکند و …
بنابراین ملاحظه میکنید نوازد چطور از خودش مراقبت می کند.

 یاس و دلسردی ممنوع

ممکن است بعد از مدتی که از طفل مراقبت و پرستاری کردید از این کار و دلسرد شوید. این مسئله در بسیاری از خانواده ها دیده می شود.
مادری که تاکنون در بیمارستان همه چیز همه کس در اختیارش بوده و همه به او خدمت می کردند؛ ناگهان در منزل، خود را تک و تنها می‌یابد تنها کارهای خانه نیست که او را ناراحت می سازد ولی احساس مسئولیت زیاد نسبت به تمام امور منزل و به خصوص احساس مسئولیت جدید، که تغذیه و پرستاری از نوزاد باشد، بر شانه های او سنگینی می نماید. همچنین تغییرات جسمی و غددی که به صورت طبیعی پس از زایمان پدید می‌آید نیز مزید بر علت فوق می گردد.
بعضی از مادرها به من گفتند اگر می‌دانستم این دلسردی و افسردگی در همه زنان عمومیت دارد، آن اندازه خودم را نمی باختم زیرا در آن زمان فکر می‌کردم که فقط برای من تمام قیافه زندگی تغییر کرده بود؛ این قضیه به طور کامل صحیح است، زیرا اگر در موقع برخورد با مشکلات شما بدانید بسیاری از مردم نیز از این مراحل و مشکلات گذشته بهتر می‌توان آن را تحمل نمایید و مطمئن باشید این مرحله گذران و موقتی است. کارهایی انجام دهید که دوست دارید، با کودکتان بازی کنید، بیرون بروید، دوستانت را ببینید، اگر حوصله این کارها را ندارید خود را به انجام این امور وادار سازید آن وقت خواهید دید حال شما خیلی بهتر خواهد شد. هنگامی که مادری احساس افسردگی می کند و تصور می نمایند شوهرش نسبت به او بی اعتنا شده است، بایستی مسئله را از دو جهت بررسی کرد از یک طرف وقتی انسان دچار افسردگی شده همه مردم را نسبت به خود نامهربان و بی اعتنا تصور می کند از طرف دیگر تمام توجه مادر و خانواده به نوزاد معطوف است و در واقع شخصیت پدر به کناری رانده شده پس مادر بایستی این نکته را به خاطر بسپار اول اینکه که قسمتی از توجهش را به پدر معطوف سازد دوم اینکه پدر را پرستاری و تغذیه طفل سهیم سازد.

 موقعیت پدر در منزل هفته اول

پدر خانواده نباید از اینکه همسر و فرزندش دچار پریشان احوالی هستند  ناراحت شود .زیرا ناراحتی و انقلاب فکری مادر نوزاد به مراتب بیشتراز پدر است . زیرا مادر زایمان را از سر گذرانده و تغییرات هورمونی شدیدی برایش آغاز شده است. شوهر، می تواند با درک موقعیت و داشتن شکیبایی، کمک و محبتش را نسبت به همسرش با اشتیاق وافری ادامه داده و به او تسلی خاطر و دلداری بدهد.

 هفته های بعد

اغلب مادران در هفته های اول بعد از زایمان دلواپسی و نگرانی زیادی دارند. این موارد ناشی از احساس مسئولیت و غریزه حفاظت است که مادر نسبت به فرزندان دارد و من گمان می کنم این را طبیعت در نهاد همه مادران به ودیعه گذاشته است تا از بچه های خود را محافظت و صیانت نمایند. خوشبختانه بعد از مدتی نگرانی‌ها برطرف می‌شود.

برای مطالعه بیشتر این مقاله توصیه می شود .

منبع: کتاب تغذیه و تربیت کودک؛ دکتر بنیامین اسپاک، ترجمه دکتر مصطفی مدنی